The International

Καιρό τώρα έχω τάξει στην τρελοτουρίστρια να γράψω την άποψη μου για μια ταινία που είδαμε, στα πλαίσια της στροφής στην πγοιότητα που επιχειρούμε. Και επείδη η λαϊκή σοφία έχει διδάξει ότι δεν είναι πολύ σώφρον να αθετήσεις την υπόσχεση σου σε ένα τρελό, ήρθε η ώρα να φέρω εις πέρας την αποστολή μου. Ας μου επιτραπεί ένας πρόλογος όμως, to set things straight, που λεν και στη Γηραιά Αλβιώνα, ώστε να είναι σαφή και ξεκάθαρα τα σχόλια μου για τις ταινίες και να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις. Πρώτα απ' όλα δεν είμαι καθόλου του κινηματόγραφου. Προτιμώ την τηλεόραση και την άνεση του καναπέ, του pause, του "όχι πάλι ποπ κόρν ή νάτσος". Ένεκα όμως της σχέσης μου με την προαναφερθείσα τρελή, τι να κάνω, έχω γίνει τακτικός πελάτης. Όσον αφορά τον τρόπο αξιολόγησης των ταινιών, δηλώνω ρητώς, ότι ακολουθούνται οι κάτωθι άκρως υποκειμενικοί κανόνες: α. Ταινία που διαρκεί πάνω από 2 ωρες δεν μπορεί να βαθμολογηθεί με περισσότερο από 8. β. Ταινία με πρωταγωνιστή το Johnny Depp έχει bonus +1, τον Edward Norton +2, τον Paul Giammati +3, τον Clive Owen +4 και τον Sean Connery +5 (με εξαίρεση όλες τις ταινίες που περιέχουν στον τίτλο τους το νούμερο 007). Having that in mind, προχωρώ στην ανάλυση της ταινίας "The International", με πρωταγωνιστές τον Clive Owen και τη Naomi Watts. Σαν υπόθεση, όχι κάτι το ιδαίτερο... Μια "κακή" τράπεζα που ελέγχει τα πάντα, πουλάει όπλα, κατευθύνει τους πολέμους, ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις και κανεις δεν μπορεί ή δεν θέλει να κάνει τίποτα. Εκτός από τους 2 πρωταγωνιστές μας! Προφανώς, τέτοιου είδους ταινίες δεν επιδιώκουν να σε τραβήξουν για το σενάριο αλλά για τη δράση και, δυστυχώς, η συγκεκριμένη δεν τα πολυ κατάφερε. Ενώ ξεκινησε με πολλές υποσχέσεις, έκανε κοιλιά και η μοναδική αξιόλογη σκηνή δράσης δεν ήταν ικανή να μας κάνει να φύγουμε με ικανοποίηση για τα 14 ευρώ που είχαμε δώσει. Βαθμολογία: 5/10 (4 για τον θεό Clive και ένα για το Guggenheim) CrazyTourist1